Luchtgeluiden kan je wél verminderen, door gebruik te maken van massa-veer-massa systemen. Speciale akoestische verlaagde plafonds of voorzetwanden helpen de rechtstreekse doorgang van geluiden te reduceren. Er is helaas ruimteverlies (makkelijk 10 à 15 cm) en de dwarse muren/vloeren/plafonds kunnen nog steeds een gedeelte van het geluid afstralen als je alleen maar de scheidingsmuur aanpakt.
Let voor luchtgeluiden vooral op onderbrekingen van de homogene wanden. We denken hierbij aan ingebouwde elektriciteitspotjes, rolluikkasten, ventilatieroosters, enz.
Een tip die altijd werkt : zorg voor verschillende materialen en diktes, zo vermijd je resonantie van bepaalde frequenties. Het beste voorbeeld hiervan is de asymmetrische dubbele gelaagde beglazing. Men werkt enerzijds met folies in het glas, anderzijds is de glasdikte van het buitenraam niet dezelfde als deze van het binnenraam.
Elk materiaal heeft zijn eigenfrequentie, een frequentie waarop het sterk gaat trillen (en dus erg gemakkelijk geluid overdraagt). Lood zal niet makkelijk aan het trillen gebracht worden, een zak zand ook niet.
Luchtgeluiden zijn trillingen van de luchtdeeltjes. Dit lawaai is een “mengsel” van verschillende frequenties, die niet alle hetzelfde niveau hebben. Het bekomen van luchtgeluidsisolatie hangt in grote mate af van :
De massa (gewicht) van het materiaal
Zo isoleert een volle machinesteen beter dan een holle betonsteen en nog beter als een lichte snelbouwsteen. Hoe zwaarder de muur is per vierkante meter, hoe beter. Toch is deze regel niet absoluut correct, daar een spouwmuur van 2 x 9 cm beter isoleert dan een enkele muur van 18 cm, alhoewel het totale gewicht uiteraard hetzelfde is. Hetzelfde voor de vloeren, waar een betonvloer beter is dan welfsels en nog beter dan een houten roostering met houten vloerdelen.
De homogeniteit van het materiaal
De massa dient overal aanwezig te zijn. Zo dient er op gelet te worden dat ook de stootvoegen (van een muur in metselwerk) goed gevuld zitten met mortel. Openingen zoals inbouwdoosjes van elektriciteitsschakelaars vormen ernstige geluidslekken. Bij alle scheidingswanden moeten barsten en naden zorgvuldig vermeden worden. Onvoldoende aansluiting (vooral tegen het plafond) van niet-dragende wanden is een vaak voorkomende oorzaak van geluidslekken.
Het absorberend vermogen van het materiaal
Luchtgeluiden kunnen geabsorbeerd worden (zie hoger), wat tevens ten goede zal komen aan het akoestisch comfort. In een lege kamer of een kamer met gladde gesloten afwerkingsmaterialen is er een grote nagalm door het te kleine absorberende vermogen. Het is voldoende wat absorberende materialen te gebruiken zoals tapijt, gordijnen, en meubels … om dit te wijzigen.
Zorg voor details bij ramen en deuren
Ramen en deuren zijn erg zwakke plekken qua geluidsisolatie. Het gebruik van dubbel glas helpt. Indien men nog een derde ruit aanbrengt, zal men deze liefst een andere dikte geven, om resonantieverschijnselen tegen te gaan. Uiterst belangrijk bij deuren en ramen is ook het afdichten van de luchtspleten langs de bewegende delen met bijvoorbeeld rubber- of neopreenstrippen. Sleutelgaten kan men met een metaalplaatje afdekken. Worden zeer hoge eisen gesteld, dan kan men zelfs twee deuren achter elkaar plaatsen.
Het vermijden van contactpunten
Scheidingsmuren met een spouwconstructie worden omwille van akoestische redenen beter niet met elkaar verbonden door middel van spouwhaken (ankerloze spouwmuur). Ook andere (ongewenste) doorverbindingen dienen vermeden te worden, zoals gemorste mortelspecie, lateien tegen buitenmuren, enz.
De vulling van een eventuele spouw
Een (elastisch) gevulde spouw belet geluidsdoorgang in zijdelingse richting. Een spouw vullen met minerale wol van 4 à 5 cm dikte is een goede zaak.
Het gebruik van verschillende materiaaldiktes
Zo is het soms beter om een lichte voorzetwand te combineren met een dikke muur, dan wel een volle dikke muur. Dit alles heeft te maken met de resonantie van materialen. Glas heeft vrij slechte akoestische eigenschappen. Meestal gaat het bij een bepaalde frequentie aan het trillen, waardoor de overeenstemmende toon zeer slecht geïsoleerd wordt.
Bij ramen waaraan hoge eisen gesteld worden zal men daarom dubbele ruiten gebruiken, met glas van verschillende dikten, gescheiden door een spouw. Het kan daarbij nuttig zijn de ruiten niet evenwijdig tot elkaar op te stellen.
Ontwerpfouten in valse wanden en plafonds
Zo kan het zijn dat de muren tussen verschillende lokalen stoppen net boven het valse plafond, wat een geluidsdoorgang via het meestal lichte plafond doorlaat.
De afwezigheid van doorvoeren
Een leiding van centrale verwarming of dergelijke die van de ene ruimte naar de andere loopt doet alle bereikte resultaten teniet. Dit zijn trouwens al contactgeluiden.
Nazorg
Voor het vermijden van plaatsingsfouten is de plaatser verantwoordelijk, maar de nazorg ligt niet altijd in zijn bevoegdheid. Alle partijen die met de bouw betrokken zijn dienen hun steentje bij te dragen. Zo kan een loodgieter of elektricien in een akoestische scheidingswand weer openingen, doorvoeren en dergelijke maken die alle resultaten teniet doen.
